2 Şubat 2012
Güneş ve Ay!
Birimiz doğar Birimiz batardı doğudan,Ama yörüngelerimiz Şaşmadı hiçbir zaman uzaktan da olsa dönerdik işte Aynı dünya’nın etrafında Birimiz Dünya’nın uydusu Diğerimizinin Uydusuydu Dünya Aşk Ay/dı Sen Güneş…
Gece ve Gün!Birbirinin ucuna ekliydik biz Sen Sevişmedeydin Ay’la,bense geceden olma Güneşden doğma…Soğukluğuydun sen aşkın
Ben Yakan nar’ı sevdanın Dönüp duruyorduk Bir yelkovan etrafında…
Zaman Günahlarını örterdi senin Ben çırılçıplak Duruyorken ortada…
Aşk Geceydi Sen Gün
Dönüp duruyoruz Bir ateş çemberinin üryanında Yıllarca aranmış bir diyara varmış gibi,Farklı doğuruyor bugün güneşi Toprak ana…
Eteklerine takılıyorum sonra Döndükçe ilahileşiyor Bildiğim bu muamma, Saatlerce kapalı gözlerle seyrediyorum Aşk’ın en büyük ritüelini,Sana olan körlüğümse İşte bu Sema’dan kalma.
Kalk şimdi Bir çember çizdim Ayaklarının ucuna Bastığında merkezine Dünya yanacak çapında…Ve anladın sonunda!
Aşk Sen’di Sen…?????/Özüdür sözlerimin bugüne değin ettiğin her kelâm
Şems benim ama sen Rumî misin,ONU BİLEMEDİM VESSELAM
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder